Pamplona - Torres del Rio
Door: Krijn en Dino
Blijf op de hoogte en volg Dino
20 Mei 2015 | Spanje, Torres del Río
We hebben het al eerder gezegd maar we vinden het echt super gaaf dat er zoveel reacties komen op onze reisverslagen, whatsapp berichten en Dino's Facebook account. Na de eerste week waar het lastig was om te connecten met het World Wide Web is dat nu de gewoonste zaak van de wereld. We lezen dan ook alles wat jullie ons sturen. Ga er alstublieft mee door het is zeker een steun voor ons.
Ik heb persoonlijk vannacht wel goed geslapen alleen duurde het erg lang voor ik in slaap viel. Zal toch niet de adrenaline van die Pyreneeën rit geweest zijn? Ik heb geen idee maar ik was voldoende uitgerust om er weer een dag tegenaan te gaan.
We zijn op ons gemak opgestaan en hebben lekker uitgebreid ontbeten. Allerlei lekkere dingen stonden klaar en dan moet je natuurlijk wel het meeste proberen. En koffie uit een koffiezetapparaat. Yes. Mijn verslaving is kennelijk nog steeds niet helemaal over. De fietsen naar beneden gesjouwd en daar opgebouwd en pas na 8:30 uur weggegaan. Door de ochtendspits van Pamplona de route gevolgd de stad uit. 7 graden gaf een thermometer aan. Dat is niet echt lekker warm. En als je Pamplona uitrijdt, dan zie je allemaal bergen voor je. En ik betrap mezelf er steeds op dat ik me wezenloos zoek naar een spleet waardoor wij zonder teveel klimmen er doorheen kunnen. Soms komt die vanzelf, soms ook niet. En dan moet je even vol aan de bak. Een helling van zeker 3 km met 8% stijging. Dat hakt er aardig in. Maar dan de afdaling. Waanzinnig. Maximum snelheid vandaag 66,4 km/u. En dat is hard. De wind die als een malle langs je oren suist en je ogen die spieden naar kuiltjes en oneffenheden in het wegdek want dat kan je met deze snelheid zeker niet hebben. Dat is genieten met een grote "G". Dat heb ik trouwens vandaag de hele dag gedaan. Sprak ik gisteren over pech dat het regende en mistig was, vandaag was kennelijk onze lucky day. Bergen waar hele grote regenwolken boven hingen die volop aan het lozen waren en waar wij vlak langs reden, regenbogen zo ontzettend mooi, vergezichten die op geen enkele ansichtkaart zouden misstaan, en de koperen ploert die af en toe het landschap zo mooi bijlichtte dat het net niet echt leek. En ik maar zitten op mijn fiets: Jeetje moet je dat zien, kijk daar nou, bizar joh. Maar niemand die het hoorde natuurlijk. Ik heb wel getracht om zoveel mogelijk foto's te maken, ik weet alleen niet of die het juiste beeld weergeven zoals ik het zag.
In Punte La Reina liepen we de kerk binnen waar we nog een staartje van een dienst meepikten. Schitterend was het daarbinnen. Soms zijn de kerken kaal en somber maar hier was aardig wat werk aan besteed. Na afloop van de dienst toen iedereen de kerk uitliep zijn wij even naar voren gelopen en spraken daar een mevrouw aan. Zij nam ons mee naar een kamer aan de zijkant van de kerk waar ze onze Crendential voorzag van een hele mooie stempel. Daarop hebben wij de route weer opgepakt en zijn we doorgereden naar Estella. Bij de VVV kregen we een tweede stempel en bovendien van alle dorpen in de komende 40 km van onze route info over verblijfplaatsen voor Pelgrims. Keurig in een overzicht. Kijk daar heb je wat aan. Bij het uitrijden van deze plaats een heel bekend uithangbord; LIDL. Vol in de remmen en inslaan. Op de parkeerplaats tussen deze supermarkt en de Decathlon hebben wij zittend op een muurtje onze lunch genuttigd.
De volgende grotere plaats op de route was Los Arcos. Daar hebben we een bakkie gedaan op een terras en dat handige overzicht erbij gepakt om te kijken tot waar onze rit vandaag zou gaan. We besloten om door te rijden tot Torres del Rio en daar een keer een echte Refugio te nemen. Dat hebben we ook gedaan. Na 76 km aangekomen bij Alberque La Pata de Oca. We hadden het gisteren al besproken dat we een keer als een echte Pelgrim wilde overnachten. Dus cheap en no luxe. Voor 20 euro hebben we een slaapplaats, diner en morgenochtend ontbijt. En wat krijgen ze daarvoor: Een slaapzaal waar 10 stapelbedden staan. Dino had nog twee bovenbedden kunnen scoren naast elkaar. Toen ik bovenkwam rook ik een lucht die een mengelmoes was van een flinke boodschap op toilet met de geur van schoenen die iets te langs aan iemands voeten hebben gezeten. Okee we zijn beland in de wereld van de wandelende Pelgrims die dit iedere avond meemaken. Het enige waar ik nu nog naar uitkijk is een slaapzaal voor 100 man. Het is net als Campari, je moet het 1 keer meegemaakt hebben.
Ik moet wel bekennen dat in de bar/ontvangst van deze Refugio het erg gezellig is. Je hoort alle talen, zelfs Nederlands. We hebben een biertje genomen op weer een dag fietsen die aan de ene kant best zwaar was maar aan de andere kant ook heel erg mooi.
Note van de reisgenoot:
In een van de reakties op onze blog op internet kwam de vraag of we mogelijk al waren afgevallen (Mark). In een normale dag gebruikt een man van onze leeftijd zo tussen de 2000 tot 2500 kCal per dag. Als er op die dag ook inspanning wordt geleverd kan dit oplopen tot 3000 - 3500 kCal per dag. Bij abnormale inspanningen zoals wij dagelijks meemaken weet ik het eigenlijk niet zo goed.... Maar voor mijn gevoel ligt het mogelijk wel hierboven. Ik heb het de afgelopen week naar Krijn nog vergeleken met iedere dag een marathon. Misschien niet helemaal terecht daar ik nog nooit een marathon heb mogen ervaren maar we praten wel over 5 tot 6 uur bovenmatige inspanning en dat iedere dag. Ik kan jullie vertellen dat ondanks alle volle pannen pasta en foto's van etende mannen op leeftijd we er dat zeker niet aangegeten krijgen. Ja we zijn afgevallen en volgens ons ook aanzienlijk ook. De beschermende laag vet die ons lichaam omringde en ons beschermde tegen de zware invloeden van buiten is grotendeels verdwenen. Hoeveel dat zien we thuis wel.
Daar ligt dan ook direct een gevaar. Je weerstand verlaagd door de vermoeidheid en je bent gevoeliger voor kou of gebrek aan de juiste vitaminen. Het was dan ook niet mijn dag vandaag. Waar Krijn spreekt over superlatieven in het landschap was het voor mij vandaag overleven en aanklampen. Natuurlijk heb ik de onderdelen in het landschap gezien en ook de beelden die de weersinvloeden hierop hebben uitgevoerd. Het was zeker mooi maar had voor mij ook iets dreigends. Regenbogen ontstaan niet spontaan, daar is regen voor nodig en wat we zagen in de vergezichten was regen, veel regen. De wind en de kou waren er al. Voor mij geen gelukkige combinatie. Ik ben blij met de 75 km van vandaag, tot aan Compostela hebben we niet meer kilometers nodig per dag. Die hebben we in de eerste weken verdiend. We hebben mooie dingen gezien, stempels opgehaald en weer veel ontmoetingen gehad met pelgrims op weg naar Santiago. Voornamelijk wandelaars. Fietsers zien we niet veel.
De nacht moet ik dan ook doorbrengen met 18 stinkende en ruftende wandelaars maar dat zal me voor nu een biet wezen. Ik heb bij aankomst al een tukkie gedaan en ga vroeg het mandje in want morgen moeten we weer verder en dan moet er wel enige vorm van herstel zijn. Voor nu gaan we eten in een eetzaal vol perregrinos die net het pelgrimslied hebben ingezet... Gezellige boel hier.
Ik heb persoonlijk vannacht wel goed geslapen alleen duurde het erg lang voor ik in slaap viel. Zal toch niet de adrenaline van die Pyreneeën rit geweest zijn? Ik heb geen idee maar ik was voldoende uitgerust om er weer een dag tegenaan te gaan.
We zijn op ons gemak opgestaan en hebben lekker uitgebreid ontbeten. Allerlei lekkere dingen stonden klaar en dan moet je natuurlijk wel het meeste proberen. En koffie uit een koffiezetapparaat. Yes. Mijn verslaving is kennelijk nog steeds niet helemaal over. De fietsen naar beneden gesjouwd en daar opgebouwd en pas na 8:30 uur weggegaan. Door de ochtendspits van Pamplona de route gevolgd de stad uit. 7 graden gaf een thermometer aan. Dat is niet echt lekker warm. En als je Pamplona uitrijdt, dan zie je allemaal bergen voor je. En ik betrap mezelf er steeds op dat ik me wezenloos zoek naar een spleet waardoor wij zonder teveel klimmen er doorheen kunnen. Soms komt die vanzelf, soms ook niet. En dan moet je even vol aan de bak. Een helling van zeker 3 km met 8% stijging. Dat hakt er aardig in. Maar dan de afdaling. Waanzinnig. Maximum snelheid vandaag 66,4 km/u. En dat is hard. De wind die als een malle langs je oren suist en je ogen die spieden naar kuiltjes en oneffenheden in het wegdek want dat kan je met deze snelheid zeker niet hebben. Dat is genieten met een grote "G". Dat heb ik trouwens vandaag de hele dag gedaan. Sprak ik gisteren over pech dat het regende en mistig was, vandaag was kennelijk onze lucky day. Bergen waar hele grote regenwolken boven hingen die volop aan het lozen waren en waar wij vlak langs reden, regenbogen zo ontzettend mooi, vergezichten die op geen enkele ansichtkaart zouden misstaan, en de koperen ploert die af en toe het landschap zo mooi bijlichtte dat het net niet echt leek. En ik maar zitten op mijn fiets: Jeetje moet je dat zien, kijk daar nou, bizar joh. Maar niemand die het hoorde natuurlijk. Ik heb wel getracht om zoveel mogelijk foto's te maken, ik weet alleen niet of die het juiste beeld weergeven zoals ik het zag.
In Punte La Reina liepen we de kerk binnen waar we nog een staartje van een dienst meepikten. Schitterend was het daarbinnen. Soms zijn de kerken kaal en somber maar hier was aardig wat werk aan besteed. Na afloop van de dienst toen iedereen de kerk uitliep zijn wij even naar voren gelopen en spraken daar een mevrouw aan. Zij nam ons mee naar een kamer aan de zijkant van de kerk waar ze onze Crendential voorzag van een hele mooie stempel. Daarop hebben wij de route weer opgepakt en zijn we doorgereden naar Estella. Bij de VVV kregen we een tweede stempel en bovendien van alle dorpen in de komende 40 km van onze route info over verblijfplaatsen voor Pelgrims. Keurig in een overzicht. Kijk daar heb je wat aan. Bij het uitrijden van deze plaats een heel bekend uithangbord; LIDL. Vol in de remmen en inslaan. Op de parkeerplaats tussen deze supermarkt en de Decathlon hebben wij zittend op een muurtje onze lunch genuttigd.
De volgende grotere plaats op de route was Los Arcos. Daar hebben we een bakkie gedaan op een terras en dat handige overzicht erbij gepakt om te kijken tot waar onze rit vandaag zou gaan. We besloten om door te rijden tot Torres del Rio en daar een keer een echte Refugio te nemen. Dat hebben we ook gedaan. Na 76 km aangekomen bij Alberque La Pata de Oca. We hadden het gisteren al besproken dat we een keer als een echte Pelgrim wilde overnachten. Dus cheap en no luxe. Voor 20 euro hebben we een slaapplaats, diner en morgenochtend ontbijt. En wat krijgen ze daarvoor: Een slaapzaal waar 10 stapelbedden staan. Dino had nog twee bovenbedden kunnen scoren naast elkaar. Toen ik bovenkwam rook ik een lucht die een mengelmoes was van een flinke boodschap op toilet met de geur van schoenen die iets te langs aan iemands voeten hebben gezeten. Okee we zijn beland in de wereld van de wandelende Pelgrims die dit iedere avond meemaken. Het enige waar ik nu nog naar uitkijk is een slaapzaal voor 100 man. Het is net als Campari, je moet het 1 keer meegemaakt hebben.
Ik moet wel bekennen dat in de bar/ontvangst van deze Refugio het erg gezellig is. Je hoort alle talen, zelfs Nederlands. We hebben een biertje genomen op weer een dag fietsen die aan de ene kant best zwaar was maar aan de andere kant ook heel erg mooi.
Note van de reisgenoot:
In een van de reakties op onze blog op internet kwam de vraag of we mogelijk al waren afgevallen (Mark). In een normale dag gebruikt een man van onze leeftijd zo tussen de 2000 tot 2500 kCal per dag. Als er op die dag ook inspanning wordt geleverd kan dit oplopen tot 3000 - 3500 kCal per dag. Bij abnormale inspanningen zoals wij dagelijks meemaken weet ik het eigenlijk niet zo goed.... Maar voor mijn gevoel ligt het mogelijk wel hierboven. Ik heb het de afgelopen week naar Krijn nog vergeleken met iedere dag een marathon. Misschien niet helemaal terecht daar ik nog nooit een marathon heb mogen ervaren maar we praten wel over 5 tot 6 uur bovenmatige inspanning en dat iedere dag. Ik kan jullie vertellen dat ondanks alle volle pannen pasta en foto's van etende mannen op leeftijd we er dat zeker niet aangegeten krijgen. Ja we zijn afgevallen en volgens ons ook aanzienlijk ook. De beschermende laag vet die ons lichaam omringde en ons beschermde tegen de zware invloeden van buiten is grotendeels verdwenen. Hoeveel dat zien we thuis wel.
Daar ligt dan ook direct een gevaar. Je weerstand verlaagd door de vermoeidheid en je bent gevoeliger voor kou of gebrek aan de juiste vitaminen. Het was dan ook niet mijn dag vandaag. Waar Krijn spreekt over superlatieven in het landschap was het voor mij vandaag overleven en aanklampen. Natuurlijk heb ik de onderdelen in het landschap gezien en ook de beelden die de weersinvloeden hierop hebben uitgevoerd. Het was zeker mooi maar had voor mij ook iets dreigends. Regenbogen ontstaan niet spontaan, daar is regen voor nodig en wat we zagen in de vergezichten was regen, veel regen. De wind en de kou waren er al. Voor mij geen gelukkige combinatie. Ik ben blij met de 75 km van vandaag, tot aan Compostela hebben we niet meer kilometers nodig per dag. Die hebben we in de eerste weken verdiend. We hebben mooie dingen gezien, stempels opgehaald en weer veel ontmoetingen gehad met pelgrims op weg naar Santiago. Voornamelijk wandelaars. Fietsers zien we niet veel.
De nacht moet ik dan ook doorbrengen met 18 stinkende en ruftende wandelaars maar dat zal me voor nu een biet wezen. Ik heb bij aankomst al een tukkie gedaan en ga vroeg het mandje in want morgen moeten we weer verder en dan moet er wel enige vorm van herstel zijn. Voor nu gaan we eten in een eetzaal vol perregrinos die net het pelgrimslied hebben ingezet... Gezellige boel hier.
-
20 Mei 2015 - 20:41
Foppe &Anita:
Heren,
We krijgen zo nu en dan de indruk dat jullie vliegen ipv fietsen, zo snel gaat het.
We kijken elke dag opnieuw uit naar jullie verhalen. Zorg voor de lezers: hoe kicken we daar straks weer vanaf?
Kunnen jullie niet elk jaar zoiets doen? Ik weet nog wel een leuk tochtje, van het noordelijkste puntje van Noord-Amerika tot het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika. Hebben ze zelfs een tv documentaire van gemaakt:-).
Nog even en jullie zijn echte pelgrims, dat moet toch goed voelen, lijkt me zo.
Zet 'em nog even op,
Anita & Foppe -
20 Mei 2015 - 21:57
Martine:
Kom op mannen! Jullie gaan super goed. We zijn zo trots op jullie. X -
20 Mei 2015 - 22:18
Eelco:
Een slaapzaal met 18 stinkende en ruftende mensen.... Wat is het verschil met een gemiddelde fietstocht.... :-).
Klinkt goed mannen en ik kan me zo goed voorstellen dat het volstrekt afhankelijk van energieniveau, weer, gemoedstoestand en gemiddelde slaapkwaliteit helemaal anders kan zijn hoe je een dag ervaart. Mooi om te lezen hoe dat vandaag bij jullie is gegaan.
Geniet van de opgebouwde voorsprong in kilometers in de eerste twee weken en plak er nog een paar dagen "kleine stukjes" van 75 km aan vast. Ik moet er niet aan denken ;-).
Buena suerte y buen viaje! -
20 Mei 2015 - 22:36
Ma En Pa:
Wij vinden jullie echte toppers. Zowel de fiets prestatie als het thuis front op de hoogte houden. Raak niet overmoedig want "de laatste loodjes wegen het zwaarst" Wij wensen jullie veel sterkte maar vooral een mooie tocht. We blijven jullie met veel plezier volgen.
groetjes Ma en Pa -
20 Mei 2015 - 22:51
Ingrid En Arie:
Hahahaha, Eelco, je haalt de woorden uit mijn mond! Ik denk dat onze Pelgrimvrinden uit Barendrecht en Spijkenisse ook een aardige duit (lees "ruft") in het zakje hebben gedaan. Wat dat betreft zie ik de gezichten van de vele Pelgrims die na hen komen al voor me! Mazzelaars!
Hebben jullie al het sportnieuws nog een beetje gevolgd?
Zo heeft het nationale elftal van Curaçao woensdagavond in een volgepakt stadion van Almere City een officieuze interland van Suriname (3-2) gewonnen en hebben de Nederlandse voetbalvrouwen vanavond het laatste duel voor vertrek naar het WK in Canada met ruime cijfers gewonnen. De ploeg van bondscoach Roger Reijners was op Het Kasteel met liefst 7-0 te sterk voor Estland.
Over onze club wil ik ik het maar even niet hebben, laten we het er maar op houden dat er dit keer sprake is van geen daden maar woorden, en dat we nog een klein kansje hebben op Europees voetbal. Aankomende zondag weten we meer, ik hou mijn hart vast tegen Heerenveen...
Mannen, hou vol, we zijn zeer benieuwd naar alle foto's en filmpjes van Krijn met de GoPro, en zijn stiekem al een beetje aan het aftellen.
Keep on spinning!
-
20 Mei 2015 - 22:58
Mark:
Mooi verslag weer.
Ach, we zien de "halve" Dino wel verschijnen @ work.
En zelfs met die 75 kilometer per dag gaan jullie nog ruim op tijd aankomen.
Kunnen jullie nog een beetje recupereren in Compostella en mogelijk wat van de verloren kilo's terug proberen te krijgen. -
21 Mei 2015 - 09:06
Andrea:
Zoooo... reuze die prestatie Pyreneeen eergisteren... en nu dan weer klimmen en dalen... 8%....je staat bijna rechtop...en die snelheid naar beneden vind ik doodeng...whhhhhaaaaaaaaa...ik moet er niet aan denken Krijn....die mooie plaatjes willen wij hier als je terug bent heel graag zien! Mooie foto met een smal bekkie van Krijn!hahahah nu hoef je niet iedere keer te kijken wat je op je stokbrood MAG eten....
Veel plezier weer vandaag en niet meer met die enge snelheden naar beneden....
Zet m op he.....jullie zijn er bijna....
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
