Parijs - Etampes

Omdat het allemaal best laat was geworden hebben we onszelf getrakteerd op een pizza. Daarna lekker wassen en naar bed.
Vanmorgen om 06:30 uur er weer uit. De weersvoorspelling was hopeloos maar daar zagen wij niets van. Dus gewoon alles inpakken, koffie en thee, en daarna rond 8 uur naar de winkel. Een croissant en een chocolade broodje en we konden op weg. Bij de Eifeltoren wilden we de route weer oppakken. Uiteraard eerst een foto met de toren op de achtergrond en daarna via fietspaden Parijs uitgereden. Omdat we nog in de Noord-Frankrijk modus zitten hebben we in een buitenwijk van Parijs nog even lekkers voor de lunch gekocht. We zijn vervolgens tot de lunch -tig grote supermarkten tegengekomen.
Van de week stuiten we na 37 km op een Mc, vandaag weer. Toeval? Zal best maar weer een lekker bakkie/shakie en een cheeseburger en ff via de wifi contact met thuis. We konden weer verder.
Vorig jaar in de voorbereiding van deze tocht toen we samen naar Parijs zijn gereden hadden we gezworen nimmer meer onverharde paden te nemen. Maar ja als je zo'n pad moet kiezen of tegen de richting op een N-weg (max snelheid 110 km/u) dan is de keuze toch niet moeilijk. Volgens Dino was het de oude weg Parijs-Orleans. Nou ik weet niet wanneer die voor het laatst gebruikt is en door wie maar na 100 meter moesten we lopen zo steil en slecht was het pad. De GoPro snel uitgezet want dit zou later te schokkende beelden opleveren. Maar het heroische waar mijn oudste zoon Kevin het over had is zeker vandaag door ons gehaald. Verder onderweg weinig bijzonders gezien, geen gekke dingen meegemaakt, geen materiaal pech. Gewoon niets bijzonders. Uiteindelijk aangekomen in Etampes. Daar geprobeerd een Stempel te scoren maar dat lukte niet. De kerken waren dicht evenals het stadhuis en de VVV omdat het hier bevrijdingsdag was. (Hebben we ons laten vertellen). In Etampes boodschappen gedaan en naar de camping gereden die 5 km verder was. We zijn weer de enige toeristen, verder wel vaste mensen. We hebben net samen onze spullen gewassen en zijn nu bezig met het eten. Macaroni du Dino en vooraf en kerrie-CAS (Cup A Soep) Inmiddels hebben we samen de hele pan leg gegeten en drukt de enorme hoeveelheid voedsel het overtollige gas naar buiten. Zo is de overgang naar windstil weer ook minder rigoureus. Ook weer lekker kunnen douchen en net koffie met een stroopwafel op. (we hebben ze nog steeds)
En voor de meeschrijvers onder jullie; We hebben vandaag 83 km gereden. Morgen is er een rustdag. Dan gaan we kijken of we een stempel kunnen scoren en verder doen we een dagje niet fietsen.

Note van de reisgenoot:
In april begint bij ons thuis altijd het camping seizoen. Poloseizoen ten einde en vervolgens alles in Rockanje gaan voorbereiden om er weer een lekker zomer seizoen van te gaan maken. Omdat papa zonodig naar Spanje moet fietsen naar die plaats met die moeilijke naam komt er van de voorbereidingen niet zoveel terecht. Dat betekent dan ook bij terugkomst vol aan de bak om de verwildering van het plaatsje tegen te gaan. Een van de kenmerken van deze voorbereidingen is steevast dat ik het gezin op de aankomst van de koekoek attendeer. Nee niet die uit de klok, maar de echte.
De koekoek is een vogel die in het vroege voorjaar vanuit Afrika Europa intrekt om daar nesten van andere vogels te voorzien van hun eieren zodat die de zorg van de jonge koekoek op zich nemen. De laatste tijd trekt er wel meer vanuit Afrika Europa in op zoek naar zorg althans naar B,Ben B. Maar dat terzijde.
Zien doe je de koekoek niet gauw maar horen des te meer wat duidt op een goed en warm voorjaar. Dus hoor je de koekoek dan is de kans op een goed voorjaar aanwezig.
Nu wijs ik Krijn al sinds Mechelen op het geluid van de koekoek en ook nadien hebben we hem onderweg vele malen mogen aanhoren. Op deze camping zit er zelfs een vlak bij ons in de bomen. Alleen in Parijs hebben we hem niet gehoord maar daar zijn genoeg mensen die koekoek zijn. Ik denk dat Krijn morgenochtend wel genoeg van de koekoek heeft. Een disco in Parijs die tot 4 uur doorgaat is vervelend maar een koekoek die 's ochtends zijn gezang laat horen is mogelijk nog erger. Ikzelf slaap met oordoppen dus voor mij geen koekoek ellende morgenochtend. Afijn een heel epos over de koekoek met een Chinees toetsenbord waarvan de letter O maar half werkt. Daar wordt ik koekoek van... Tot morgen.